ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ (Ocymum basilicum) Οικ. Labiatae

Ο γνωστότατος βασιλικός, είναι φυτό ιθαγενές των τροπικών και παρατροπικών χωρών και αποτελεί το ώκιμον του Διοσκουρίδη, ο οποίος περιγράφει και πολλές από τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Στις Ινδίες χρησιμοποιείται αντί τσαγιού και είναι αφιερωμένο στη νύφη Tulsi,η οποία σύμφωνα με το σχετικό μύθο, μεταμορφώθηκε στο αρωματικό αυτό φυτό.

Ο βασιλικός καλλιεργείται σχεδόν παντού στην Ελλάδα, από διάφορες παραλλαγές, για το αρωματικό και διακοσμητικό φύλλωμά του. Οι παραλλαγές αυτές αναφέρονται στο μέγεθος και το χρώμα των φύλλων, ανάλογα δε διακρίνουμε τον βασιλικό τον πλατύφυλλο (κατ΄εξοχήν φαρμακευτικός), τον μικρόφυλλο, τον μελανόφυλλο κ.ά.

Είναι πόα μονοετής, πολύκλαδη, ύψους 0,20-0,60 μέτρων, με φύλλα αντίθετα μωοειδή και άνθη μικρά, λευκά ή λευκορόδινα που εμφανίζονται στις αρχές του φθινοπώρου.

Ο βασιλικός βρίσκει εφαρμογή στη φαρμακευτική (κυρίως εναντίον των παθήσεων του γαστρεντερικού συστήματος), την αρωματοποιία και την παρασκευή αλκοολικών ηδύποτων. Ιδιαίτερα χρήσιμες είναι οι ανθισμένες κορυφές. Η συλλογή γίνεται όταν το φυτό είναι σε πλήρη άνθηση, δηλαδή κατά το τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου. Μετά τη συλλογή ξηραίνονται σε σκιερό μέρος.

Χρησιμότης:

Ατονία, Γαστραλγία, Δυσκοιλιότης, Ζαλάδες, Σπασμοί, Τέτανος, Ψαμμίαση.